De meest bekende hogere orde analyse is de regressieanalyse. Daarin heeft men te maken met één afhankelijke variabele en meerdere onafhankelijke variabelen. Alle variabelen bevinden zich op interval of rationiveau.

Als de afhankelijke variabele (y) zich op nominaal niveau bevindt, voert men een discriminiant analyse uit. Een dergelijke analyse heeft eigenschappen die overeenkomen met een regressieanalyse.

Als de onafhankelijke variabelen zich op nominaal niveau bevindt, voert men een manova uit.

Nog interessanter zijn de analyses waarbij er ook meerdere afhankelijke variabelen zijn: naast de meerdere x-variabelen, zijn er ook meerdere y-variabelen. Deze analyses heten canonische correlatie analyses. Het voert te ver om ze hier uitvoerig te bespreken, maar toch een voorbeeld. Aan de x-zijde meet men allerlei maatregelen ter bescherming van het milieu (wetgeving CO2 uitstoot voor bedrijven, belasting op vervuilende autoís, subsidie op energiebesparende machines, windmolenparken, etc). Aan de y-zijde meet men een aantal milieu variabelen (luchtverontreiniging, watervervuiling, bodemverontreiniging). In de canonische analyse stelt men eerst vast of de beleidsmaatregelen een effect hebben op alle milieuaspecten gezamenlijk, en vervolgens welk aspect het meest profiteert van de maatregelen en wat er dan nog overblijft aan toe te voegen waarde voor de tweede, derde, vierde en alle volgende aspecten. Deze analyse lijkt een beetje op een combinatie van factor- en regressieanalyse. Het is een voorwaarde dat alle variabelen zich op interval-/rationiveau bevinden.